Ciągnące się kilometrami, piękne i nasłonecznione wybrzeże kusi wielu ludzi, by przyjechać i tu odpocząć. Cisza, jaka tu panuje, jest miłą odskocznią od miejskich plaż, które zawsze obfitują w dużą ilość ludzi, a relaks tam zdaje się graniczyć z niemożliwością. Dzikie, czyste piaski, ciepłe od słońca oraz błękitna woda to wizytówka tej części wybrzeża. Można tu spacerować godzinami, a jeśli ktoś ma dość odkrytych terenów może przenieść się do lasów sosnowych, które pokrywają cały teren tuż za wydmami. Aż dziw, że w pobliżu takiej metropolii, jaką jest Rathelon, można jeszcze napotkać na tak piękne miejsca.

Daleko na południu rozciąga się pustkowie, gdzie nikt nie chciałby trafić bez wody i jedzenia. Sanara to jedna z największych pustyń, które znajdują się po tej części świata i pomimo, że daleko jej do piaszczystych kuzynek w Afryce, jest równie zabójcza. Słońce praży tu niemiłosiernie przez cały rok, a deszczy tu tyle, co kot napłakał. Sama pustynia jest częściowo porośnięta trawą, można tu napotkać wszelkiej maści kaktusy, a masyw czerwonych gór tli się na wschodzie. Gdzieniegdzie znajdują się malutkie jeziorka i strumienie, które – o dziwo – nie wyschły i to wkoło nich kręci się życie. Przez Sanarę przelatuje jedna z głównych dróg na południe kraju. Na jej uboczu często można napotkać niewielkie motele ze stacjami benzynowymi.

To rejon, gdzie wśród rozległych jezior i zielonych, gęstych lasów można odnaleźć spokój i ciszę o jakiej się marzyło, uciekając z miasta. Nazwa pochodzi od kamieniołomów, które są rozsiane w okolicach miasteczka, z których wydobywa się słynny, niemalże śnieżnobiały kamień. Sama kraina to ostoja bogactw natury – mnogość zwierzyny kusi wszystkich myśliwych w te strony, a podróżnicy mają ogrom miejsc do zwiedzania. Znajdzie się tu nawet coś dla fanów żeglarstwa, wędkowania czy odpoczynku nad jeziorami. W lato jest tu idealnie, zimą zaś – strasznie mroźnie.

Daleko na północy ciągnie się łańcuch górski. Zimy w tej okolicy są wyjątkowo srogie i długie, a osad tutaj niemalże nie ma. Głównie przebywają tu drwale oraz górnicy. Na terenie Blanco Cesta znajduje się wiele cennych źródeł minerałów, jak i również dzikiej, chronionej zwierzyny. Same góry są zalesione, a jeśli ktoś będzie na tyle odważny i ruszy na szlaki, będzie mógł ujrzeć ich piękno w całej okazałości – wiele tutaj wodospadów, kotlinek usłanych fioletowymi dywanami wrzosów, niewielkich łąk usianych pachnącymi kwiatami, jak i łyse wierzchołki mieniące się czerwienią skuciny. Prawdziwe, dzikie ostępy.